قضاوت

به نام خداوند زیبایی ها 

یکی از دوستان چه زیبا گفت :  

« قاضی خداست » 

قضاوتی که ما توی زندگیمون داریم پیامد های زیادی واسمون داره . 

مراحل قضاوت یکی مثل من : 

مرحله اول : برداشت شخصی از کارای دیگران . 

مرحله دوم : تغییر رویه بر اساس فکر شخصی و برداشت شخصی . 

مرحله سوم : تمام حرفایی که برای دفاع از خودش میزنه دروغه . 

مرحله چهارم : بستن پرونده . 

مرحله پنجم : معرفی فرد به عنوان خطا کار نزد دیگران . 

بابا دممون گرم . 

یه قاضی عادل وقتی میخواد حکمی بده یه سری کارا رو انجام میده . 

اول شکایت شاکی رو کاملا بررسی میکنه و موارد جرم رو در میاره . 

بعدش از متهم موارد شکایت رو میپرسه و از متهم میخواد از خودش دفاع کنه . 

خلاصه این بین اونقدر کلنجار میره  و در آخر  . . . 

و در آخر میگه : استنباط من اینه که چند مورد از شکایت مورد قبول و مواردی نیز غیر قابل قبول است . 

 علی (ع) میفرماید: 

در مورد هیچ کار درست و غلطی قضاوت نکن . 

من کجا و علی کجا . 

دادگاه آدمای مثل من هم دیدن داره والا شنیدن داره والا . 

خودمون شاکی هستیم و شکایت رو کامل و بدون نقص تنظیم می کنیم و خودمون به جای متهم پاسخگو هستیم و در نهایت خودمون قاضی هستیم . بعد از این همه عدالت پرونده رو مختومه اعلام می کنیم و جایی واسه تجدید نظر نمیذاریم و متهم رو به عنوان خطا کار و گناهکار به همه معرفیش می کنیم . 

بابا دممون گرم . 

اسم امام علی(ع) رو یدک می کشیم و آبروی علی (ع) رو می بریم . 

بیاید واسه همه مردم دنیا دعا کنیم تا یه ذره مهربونی در بین آدما زیاد بشه . کینه و دروغ و ریا و غیبت و تهمت جایی توی زندگیا نداشته باشه . (لابد میگه این یارو هم دیوونه شده . راست میگی) 

خیلی خیلی بیشتر از کپنم ( کالا برگم ) حرف زدم . 

دلت شاد و لبت خندون .