خیال

بسمه تعالی 

خبرت خراب تر کرد جراحت جدایی *** چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی 

تو چه ارمغانی آری که به دوستان فرستی *** چه از این به ارمغانی که تو خویشتن بیایی 

بشدی و دل ببردی و به دست غم سپردی *** شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی 

این زمونه و این دنیا و این مردمونش حرفی واسه گفتن نذاشتن . 

نمی دونم چی باید نوشت .  

از این دو ماه که به اندازه سالها می گذره . حرفی نمونده . 

هرکجا هست خوب و خوش باشد . 

همین . دعای دیگه ای بلد نیستم . 

تقدیم به حضرت دوست  

توی گوشم نغمه ای می سراید دوست  

لحظه دیدار نزدیک است . 

لحظه دیدار نزدیک است ؟ 

دائم این نغمه را با خود می خوانم   

و صدایی آشنا در گوشی و یواشکی و آروم میگه : 

لحظه دیدار نزدیک بود . 

دیگر به چه و چه های دیگر  

فکر می کنم و می گویم  

لحظه دیدار نزدیک بود و من دیر آمدم . 

زمستان است و برف است و سپیدی . 

زمستان است . 

هوا زیباست . 

درختان کفن پوش . 

گرد حرم امن دل طواف می کنند . 

و برف پیام آورم سپیدی و روشنایی است . 

هوا بس دل نشین و سرد است . 

چه کسی گفته که این باد و هوا غم دارد ؟ 

چه کسی گفته که دلها نگران است ؟ 

باد  

هوا  

ابر  

زمین  

نغمه شادی و نشاط سر می دهند . 

زمستان است . 

هوا زیباست .